Karel Wasch: gedichten op de trilling van de tijdgeest

Karel Wasch tijdens een optreden

Karel Wasch is een schrijver en dichter die we in de gaten moeten houden: zijn poëzie is hier en daar ongepolijst - heeft invloeden ondergaan van de beat generation uit de jaren '50 en '60 en getuigen van een fijngevoelige snaar voor wat speelt in de samenleving. In het recente najaarsnummer van Bühne lezen we in zijn gedicht Stompe toren:

'Oh God van de oorlog, ik waande U gestorven
in Vietnam, maar U bent in Uw meedogenloze gedaante
wederom tot ons gekomen!

De dingen in de wereld blijven verkeerd gaan.
Zonnestormen tonen geen teken van verzwakking.
Kurkentrekkers van gas en vuur schieten
de ruimte in vanuit de vlammende korst van een ster.
We dragen maskers met uitgesneden oogopeningen.
Verschrikkelijke getijdenstromen verwoesten eilandengroepen
door alles voor zich uit, weg te vagen.
Kleine mensen verdrinken. Brokken van continenten
breken af en tuimelen in zee.
Intussen schommelt onze arme oude aarde in zijn zonderlinge baan
wiebelend als een tol aan het eind van zijn ronde.
Kerken zitten volgepropt
je hoort de massale samenzang van de gelovigen binnen,
opgetild door beverige gezangen, jammerend, smekend.
Buiten verschijnen zwarte ruiters met boosaardige blikken
en duistere tekens op hun wapenrusting.

Ik moet even zijn weggedommeld, zittend
op mijn steen in de zon bij de muur
van de stompe toren.
Dat overkomt me steeds vaker.
Als ik aangesproken word, ontwaak ik.
Een man staat voor mij en houdt zijn hand op
ik frommel er snel een tien euro biljet in.
Maak mij uit de voeten.'

Het gaat (weer) mis, maar liever zien we het niet, is de boodschap in dit gedicht. We kopen het leed af en maken ons uit de voeten...

Karel Wasch publiceerde dichtbundels met pakkende titels als Alsof er iets van mij overbleef en Onlangs nog. Van Dylan Thomas en Jack Kerouac publiceerde hij biografieën.

->->-> de site van Karel Wasch voor wie meer wil weten: