Plaats voor Romantiek?

Romantische omslag boek Celeste Lupus

Een vraag die zich gemakkelijk op zou kunnen dringen bij het lezen van Bühne is of er ook plaats is voor onversneden romantiek.

'Ware liefde en poëzie
dichtkunst en het beminnen
heeft men van nature in zich
leren laat het zich niet'.

Dichtte Lope de Vega (1562-1635) in een vertaling van Hans Dütting. Literatuur en dichtkunst gedijen minder bij 'En zij leefden nog lang en gelukkig'...

Romantisch is desondanks Bart Haers als hij in zijn rubriek #Locatie mijmert over het voorjaar en de jonge meisjes aan de voet van de bronzen Stevin in Brugge. Romantisch is ook Reindert Brongers die schrijft over zijn lievelingscafé in een Parijse wijk, waar hij een periode verbleef als journalist. Het is niet alles goud wat er blinkt, blijkens een titel van een bijdrage van Jaap van den Berg voor een komend nummer: 'Ik trouwde met een foute man'..." Maar vanuit een bepaald perspectief is dit toch ook weer romantisch: de drijfveer is immers liefde.

Een titel die romantiek aan diggelen vermoedt...

Het verhaal Gips van Ruud Alers in het najaarsnummer komt in aanmerking voor enige romantiek als de hoofdpersoon, die na een ongelukkige val in een ziekenhuis terecht is gekomen, een onbekend meisje naast zijn bed aantreft. Is zij de muze? Is zij een liefde die hij zich niet meer herinnert? Is zij zijn vriendin? Onversneden romantisch is het verhaal Cowgirl van Berthold van Maris in het komende nummer: het gaat over de melancholie rond een one night stand en wat had kunnen zijn...

'Wilt u goede verzen brengen,
zal het geluk u moeten toelachen,
geloof niet dat het zich laat afdwingen
niet dat een heethoofd het zal maken,
noch dat een stijfkop het zal lukken'.

Dichtte Lope de Vega vervolgens. Romantiek heeft vele gezichten, maar laat zich niet afdwingen... misschien ontstaat uit dit spanningsveld wel literatuur!