Preview: verlossing aan de einder? Een rauw verhaal door Britt Vancayseele
Walter Crane, (1845-1915), 'De paarden van Neptunus' - 1892 - bron: Wikipedia
In 2018 ontving de Vlaamse auteur Britt Vancayseele (1994) de Editio debutantenprijs - een prijs waarin er een samenwerking tot stand is gebracht tussen het ANV - Algemeen Nederlands Verbond en de schrijfacademie 'Editio'. Een ware stimulans voor jonge, aankomende schrijvers, waartoe Vancayseele kan worden gerekend. Sindsdien is ze druk met het vinden van haar vorm naast een gewone baan op kantoor. Dat ze nog verder uitgroeit in haar schrijverschap staat wel vast. Ze is bezig met een aantal korte verhalen voor een bundel en ook staat er een roman op stapel.
Het schrijven van korte verhalen is haar wel toevertrouwd - ze schrijft beeldend, met een rauwe toets - behorend tot de eerste generatie die opgroeide met de computer en social media, is haar stijl treffend en worden effecten niet geschuwd. Het verhaal 'Eindeloos' wat ze inleverde voor Bühne begint met een flashback van de - ik - dochter van een vrijheidslievende vader die haar met een busje ophaalde van school en haar als het ware ontvoerde op tochten naar de zee. Ook op een winterse dag met vorst. Daar, bij de open zee, wordt van de vrijheid geproefd. Géén keurslijf, géén dwingende regels...vrij, werkelijk vrij zijn:
Pas wanneer we in het busje zitten, glimlacht mijn vader. Slechts een kant van zijn lip gaat omhoog, de andere kant is bevroren. "Op momenten waarop alles en niets nog is zoals het was", zegt hij. "Dan is het simpel: je gaat naar de eindeloosheid en dat is waar wij nu samen naartoe gaan." Ik kijk naar buiten en ik voel de dagdagelijkse routine pijlsnel aan mij voorbij schieten...
De zee kent echter ook een duistere kant...bijna wordt haar vader opgeslokt...bijna...of werkelijk? Hier neemt het verhaal een verrassende wending...Het is namelijk een vrijheid waar niemand ongeschonden uit tevoorschijn komt...Voor het voorjaarsnummer maart/april 2021 alweer! (MdB)
Het uitnodigende van de open zee...
