Celeste Lupus en Tobias Vlek of over een schrijver die het verdient gelezen te worden


Een Special is bij uitstek geschikt om kennis te maken met een schrijver, zijn werk te proeven en dan zijn boeken nog eens ter hand te nemen, of ze voor het eerst in beeld te krijgen. In de Bühne Special rond Celeste Lupus  - pseudoniem van de advocaat/musicus Roelof Bos - zitten duidelijk fragmenten die naar meer smaken, zoals de vier fragmenten uit de nog niet eens zo lang geleden verschenen roman Tobias Vlek en de vergissing van Einstein.

'De eerste ontmoeting met Tobias Vlek staat mij nog haarscherp voor de geest. We zaten op een pier aan de waterkant van de rivier, kijkend naar vissers die hengels uitwierpen, zo nu en dan ophaalden, aas aan het haakje deden, weer uitwierpen en ook wel eens wat vingen. Vaak maar een klein visje dat ze dan weer terugwierpen in het water. Allebei waren we nog snotapen, twaalf of dertien jaar oud. Ik had hem meerdere maken zien lopen maar kende hem niet. Met vriendjes had ik hem nog nooit gezien. Op die pier moest bij hem de gedachte zijn opgekomen dat alleen zijn een gemis is.'

Wat meteen opvalt is de verteltechniek. De verteller kijkt terug op een ontmoeting en we weten meteen: dit gaat een verhaal worden. Dit wordt meer. Dit zal gaan over een vriendschap. Het is een oude, beproefde techniek die nieuwsgierig maakt. De gedachte aan Simon Vestdijk dringt zich op, immers een meester in het vertellen en verweven van tijdsbeelden en - lagen met een persoonlijk gekleurd relaas.

Aan het woord is Olivier Loos, een natuurkundige. Later komen we te weten hoe zijn leven in verbinding staat met Tobias Vlek - of heeft hij zelf deze verbinding aangebracht? Opmerkelijk in bovenstaand fragment is namelijk de constatering van de verteller: 'Op die pier moest bij hem de gedachte zijn opgekomen dat alleen zijn een gemis is.' Het is vertellen met voorkennis - op dat moment wéét de verteller meer over Tobias Vlek dan wij, de lezers. Maar ook vult de verteller in, hij loopt vooruit op iets wat hij niet goed kan weten, namelijk wat Tobias zelf dacht bij de eerste ontmoeting.  Het brengt een spanningsboog aan en maakt nieuwsgierig naar meer. Ook zien we dat Lupus zeker een schrijver is die het métier van de vertelkunst beheerst. (MdB)