Hans Dütting en Rubén Darío: dichten over een dichter

Hans Dütting
Hans Dütting, bij een breed publiek bekend vanwege zijn documentaire biografieën van onder meer Cees Nooteboom en Harry Mülisch, zit nooit verlegen om een gedicht. Hij is een groot poëzieliefhebber en mede daardoor iemand die veel en vaak gedichten vertaalt, veelal uit het Spaans.
Van de grote dichter en volksheld uit Nicaragua Rubén Darío, (1867-1916) publiceerde Bühne eerder een vertaald gedicht van de hand van Dütting. Maar wat het gedicht hieronder bijzonder maakt is dat het door Darío geschreven is als een lofzang op een collega-dichter, namelijk de Spaanse dichter Antonio Machado, (1875-1939):

Oratio voor Antonio Machado

Geheimzinnig, zwijgend,
ging hij steeds weg en kwam onophoudelijk terug.
Zijn blik was zo indringend
dat men hem nauwelijks kon zien.
Als hij sprak, had hij
een verlegen en verwaand accent.
En men zag hem bijna altijd met
het vuur van zijn gedachten verbranden.
Hij was lichtgevend, diepzinnig,
want hij was te goeder trouw.
Hij zou eveneens herder geweest kunnen zijn
van duizend leeuwen en lammeren.
Hij zou de stormen beheersen
of een honingstraal dragen.
Hij zong diepzinnige verzen,
waarvan hij het geheim bezat,
de wonderen van het leven
of van de liefde of van het plezier.
Hij klom op een vreemde Pegasus
en vertrok op een dag zoekend naar het onmogelijke.
Ik smeek mijn goden om Antonio
altijd te beschermen. Amen.

Rubén Darío, in een vertaling van Hans Dütting

Het gedicht gaat over iemand die als het ware verdwijnt: "hij klom op een vreemde Pegasus en vertrok op een dag zoekend naar het onmogelijke'. Daarom wil de dichter de tijd als het ware bezweren, degene die verdwijnt vastleggen, ook in de tijd...hij, die 'steeds weg ging en onophoudelijk terugkeerde'...En zo is het een gedicht dat ook gaat over de poëzie als zodanig, over verdwijnen in, en door taal, over werelden die worden opgeroepen, en weer verdwijnen. Een mooi gedicht. (MdB)


Rubén Darío