Alfred Krans over muziek en beeldende kunst

Vertrekpunt van de auteur/vertaler en Hermann Hesse kenner Alfred Krans in een boeiend essay over de invloed van muziek op beeldende kunst is het lijvige boek uit 1984 Vom Klang der Bilder. Er vond in dat jaar een expositie plaats in Stuttgart met dit thema en Krans laat weten dat hij het boek nog steeds af en toe ter hand neemt vanwege de interessante thematiek en mooie plaatjes.

Picasso 'De drie muzikanten' 1921 - Krans noemt dit werk als een voorbeeld

Een wereld van samengaan tussen muziek en beeldende kunst opent zich vervolgens - van Wagner die met zijn 'Ringcyclus' een 'Gesamtkunstwerk' beoogde tot de Dadaïsten, Picasso en Chagall:

'Het centrale experimenteerveld blijft [...]  de schilderkunst, die steeds weer impulsen haalt uit de magnetische spanningsrelatie met de muziek. Bij de kubisten is de schilderkunst zelf tot een instrument geworden, dat, net als in de muziek, ontmaterialisering, beweeglijkheid en tijdelijkheid oproept. Duidelijk is dat te zien in de werken van Picasso, Bracque en Gris en later ook bij Balla, Duchamp en Marinetti. Muzikale en akoestische fenomenen spelen hierbij een essentiële rol.'

Paul van Ostaijen (1896-1928) experimenteerde met muziek en beeldtaal

Een mooi stuk voor het najaarsnummer! (MdB)