Jaap van den Berg en de observatie van foute mannen



Over de spreekwoordelijke 'foute man' wordt veel geschreven, maar dit zelden vanuit het perspectief van een man zelf. Jaap van den Berg, vroeger leraar geschiedenis en biologie op een aantal middelbare scholen, houdt zich in zijn schrijven bezig met macht, en machtsmechanismen. Onvermijdelijk dat dan ook de 'foute man' voorbij komt.


In Ik trouwde met een foute man - een kort verhaal dat verscheen in het recente voorjaarsnummer - gaat het om twee typen man: de ene misgunt zijn partner succes en ontaardt het huwelijk in gruwelijke bezitsdrang. De andere - binnen een verbintenis met dezelfde vrouw - trekt zijn partner financieel leeg, waarbij hij er niet voor terugdeinst ook de familie daarbij te betrekken.

Het verhaal van Jaap van den Berg toont aan dat het begrip 'foute man' niet alleen opgaat voor vrouwen, maar óók voor mannen. Een 'foute man' straalt uiterlijk een zeker charisma uit:

...' maar in feite bezitten zij een schijncharisma. Hun praatjes deugen niet maar zijn moeilijk door te prikken. Ze hebben iets in hun persoonlijkheid dat niet deugt. Het kan frustratie zijn waaruit zij handelen door een mislukte carrière. Met hen is het slecht kersen eten. Zij praten en handelen vanuit rancune. Zij snakken naar compensatie en op wie kunnen zij hun wangevoelens botvieren? Juist, - - op een vrouw.' 

De hoofdpersoon in het verhaal leert er trouwens weinig van, want ze trapt er tot twee keer toe in... Een 'foute vrouw' zal overigens óók bestaan - alleen lijken daar minder boeken over geschreven te zijn...(MdB)