Valnacht - Noud Bles
Het moet een heldere hemel zijn
met hooguit een regel verre
wolken in het westen aan de horizon.
Als daar het rode licht gedoofd is en
de geeloranje weerschijn ook
geheel is neergedaald.
Dan voelt het vallen van de nacht
zo behoedzaam als het vallen
van de levensavond.
Een ster verschijnt, of een planeet.
Altijd één als eerste.
Snel komen er meer.
Meer dan de vingers van een hand.
Al vlug tel ik niet langer.
Was ik een rivier, achterover zou ik
liggen in mijn eigen bed.
Met argusogen zou ik
naar de sterren kijken die
oplichten in het donker boven mij.
Kijken blijf ik tot het hemeldak
gevuld is. En als het licht en de tijd
hun geheim hebben prijsgegeven,
kan ik uitstromen aan de poort van de nacht.
Het gedicht Valnacht is opgenomen in de verzamelbundel Wij Leven,
gedichten 1963-2023, die voorjaar 2023 bij Uitgeverij Aspekt
verscheen.
Reacties
Een reactie posten