Bère Miesen: dichter en Alzheimer pionier

Alzheimer is de laatste tijd goed in de belangstelling gekomen en dat is een goede zaak want velen krijgen er mee te maken. Zo was er de gevoelige documentaire van Heleen van Royen over haar moeder, die langzaam maar zeker "verdween", en werd er - recent - op televisie - een Alzheimer avond gehouden met veel voorlichting. Frans Bromet maakte een bijzondere documentaire met de focus op wat Alzheimer doet op de naaste omgeving. De ouderenpsycholoog Bère Miesen (1946), zet zich al jaren in voor begrip rond - en handreikingen voor - degenen die Alzheimer treft en degenen die er direct mee te maken krijgen. Hij was de oprichter van het Alzheimer café en verzorgde vele publicaties. In Bühne publiceerde hij eerder een aantal gedichten, want dichten doet hij ook al heel lang. In het voorjaarsnummer weer een proeve van zijn dichterschap, waarin zijn specialisme zeker doorklinkt in het gedicht 'Anna weer'. Verwachting staat hierin centraal - het niet weten, een blinde vlek, maar wél hoopvol en beseffen dat er iets te gebeuren staat:

Anna weer

tien maanden verder
ik weet: jij komt eraan
maar weet niet wie ik ben
hoort niet wat ik verzin

nu dichter bij de horizon
zelfs geen begin van een vermoeden
als je langs Joure reist
via Almere, Leiden naar Den Haag

de bel
je bent al bijna binnen

als ik voorzichtig begin jou aan te kijken
komt eerst het grote aarzelen op gang
een lach die wacht op schrik
zich verslikt in een grimas

even later is er geen beginnen aan
je handen voelen aan mijn baard
je ogen voegen zich naar elk geluid
alsof mijn stem weerkaatst.

Voor het voorjaarsnummer! (MdB)

Bère Miesen