Over de liefde voor een koe: Anneke Mooi over Bosco

Anneke Mooi met Bosco...samen wandelen ze door het dorp

Onder de rook van Leiden, daar waar de randstedelijke bouw overgaat in lieflijke dorpen als Hazerswoude, Zoeterwoude en Koudekerk aan de Rijn woont Anneke Mooi. Opgegroeid op het Groningse platteland, waar haar vader dominee was, zijn velden en koeien haar vertrouwd. Bijna twintig jaar geleden begon ze dan ook zelf met het houden van tenminste één koe, die ze adopteerde van een boer. De koe was bestemd voor de slacht, maar Noor, zoals ze de koe doopte, bevrijdde ze daarvan. Op de valreep van haar vruchtbare leven werd Noor nog onverhoeds gedekt - zoals Anneke Mooi dit beschrijft in haar rubriek Locatie. Daar kwam een tweeling uit voort, waarvan één overleefde, Bosco. Uit noodzaak werd het stiertje Bosco door castratie een os, die met zijn moeder Noor een hechte band opbouwde. Mooi zorgde uiteraard voor allebei, het waren haar koeien.

Ontroerend is hoe Mooi - die na een werkzaam leven bij de vakgroep literatuurwetenschap en later Godgeleerdheid in Leiden óók dominee werd - haar band met beide koeien beschrijft. Noor overleed door ouderdom, ze moest alleen verder met Bosco, die wel degelijk een rouwproces had. Hoezo zijn koeien dom? Een bijzondere bijdrage in het voorjaarsnummer! (MdB)