Een verhaal met alleen verliezers: 'Chloor' door Ruud Alers
In het verhaal 'Chloor' van Ruud Alers - Neerlandicus en freelance educatief uitgever - is Rob Keijzer een zwemleraar met een lange staat van dienst. Het is Koningsdag waardoor het langer in bed liggen anders voelt dan anders, een geluk bij een ongeluk want de dagen rijgen zich aaneen omdat Keijzer voorlopig niet naar zijn werk hoeft. Met Anna woont hij in een doorsnee rijtjeshuis, het stel is kinderloos, een gemis dat zich langzaam ontrolt, net als het verhaal.
De voordeurbel brengt wat beweging in huis, al wordt dat niet met zoveel woorden gecommuniceerd. Aan de deur staat Sandra, dochter van de man die een poosje terug door Keijzer is gered. Midden op straat kreeg Meurink een hartstilstand en Keijzer schoot toe om hem te reanimeren. Er ontspint zich een gesprek, de vader komt er ook bij en dan ontdekt Sandra dat haar twee dochters, peuters nog, zwemles krijgen in het sportcomplex waar Keijzer instructeur is. "Er is daar een zwemleraar op non-actief gesteld omdat hij aan de kinderen zou hebben gezeten", merkt ze half vragend op. Keijzer antwoordt iets algemeens. Het gaat echter om hem.
In het verhaal zit een bijna voelbare tragedie waarbij de ware toedracht in het midden wordt gelaten. Is Keijzer schuldig, of niet. Het is een verhaal met alleen maar verliezers: Anna omdat ze ongewenst kinderloos is - Keijzer omdat hij gevangen zit in een ongelukkig huwelijk en zijn baan dreigt te verliezen en de door hem geredde man omdat hij nog maar weinig heeft om voor te leven. Alers wordt steeds beter op de korte baan, zijn verhalen zitten goed in elkaar en winnen aan suggestieve kracht. Voor het najaarsnummer! (MdB)
