De limerick als aanstekelijke dichtvorm: zie de mens door Anneke Mooi

ds. J.G. (Anneke) Mooi

Wie in vroeger tijden de vakgroep literatuurwetenschap in Leiden bezocht - als student, docent of bezoeker, meldde zich bij Anneke Mooi, die daar vanaf eind jaren '70 tot 1989 de bijzondere functie van vakgroepsecretaresse vervulde. Zelf afgestudeerd in de klassieke talen met als bijvak literatuurwetenschap - de baan begon in haar studententijd - was ze meestal op de hand van de studenten. Daarbij kon ze rebels zijn - wie herinnert zich nog haar in het leven geroepen tijdschrift Beaubourg - en altijd in voor een te organiseren borrel. In de dagen waarin managers nog niet de macht op de universiteiten hadden overgenomen werden over de Leidse kasseien vele rammelende supermarktkarretjes met drank naar de vakgroep vervoerd.

Esprit, tegendraadsheid en humor worden vervelend als er niet ook een keerzijde in iemand zit: Anneke promoveerde in 1986 met een proefschrift over Emily Brontë, (1818-1848). Na vele jaren werkzaam te zijn geweest als secretaresse, later voor de vakgroep Godgeleerdheid, keerde ze terug naar een functie binnen haar roots: die van dominee voor de Nederlands Hervormde gemeente. Ze groeide op in een domineesgezin en haar vaardigheid om teksten te interpreteren en mogelijkheden voor diverse lezingen te openen komt bij Bijbelstudie goed van pas. We mogen er daarbij vanuit gaan dat zij ook binnen de gemeentes waar zij voorgaat een onconventionele verschijning is.

Limerick in Ierland

Onconventioneel is in ieder geval dat zij voor Bühne een reeks limericks leverde, gemaakt in de schaarse momenten van vrije tijd, gewoon voor het plezier. De vorm van de limerick werkt aanstekelijk, de rijmvorm is lang geleden ontstaan in het Ierse plaatsje Luimneach of Limerick, aldus Onze Taal. Het was populair op bruiloften en partijen, waar het publiek werd uitgenodigd zelf vervolg coupletten te bedenken.  Een kleine proeve:


VOORZORG VOOR NAZORG

Een hoogbejaard man zat, in Beilen,
Zorgvuldig zijn nagels te vijlen.
'Dit lijkt ongezond,
maar onder de grond
wil ik straks toch netjes verwijlen.'

ONS KLEINE WONDERTJE

Bij dat oude echtpaar in Hoorn
is toch nog een kindje geboren.
De arts zei: 'Schrik niet,
wanneer je het ziet.
't Is lief, maar het heeft zeven oren.'

ONTSNAPPINGSCLAUSULE

En weken lang zat in Lunetten
Een huisvrouw haar messen te wetten.
Toen werd ze verhoord:
'Beraamd u een moord?'
'Welnee', zei ze: 'Ik ga gourmetten.'

Meer in het najaarsnummer. (MdB)