Een gooi naar het eeuwige leven - suspense van Robbert Jan Swiers

Dieulefit in de Drôme is voor Reve kenners geen onbekende plaats. Niet ver daarvandaan, met Montélimar als de grootste dichtsbijzijnde stad, had hij in Le Poët Laval zijn "geheime landgoed". Of dit gegeven Robbert Jan Swiers inspireerde valt te betwijfelen, wél spreekt de streek duidelijk tot zijn verbeelding. Eeuwenoude dorpen, afgelegen boerderijen...het zet de fantasie aan het werk.

Swiers is een verhalenverteller en ook deze keer stelt hij niet teleur. In De eeuwigheidsmachine van Nathan Osmée voert hij ons terug naar het Dieulefit van de 19e eeuw. Nathan is weliswaar een vermogend man doordat zijn vroeg gestorven ouders hem een aanzienlijk bedrag nalieten, maar niet bijzonder knap, zelfs merkwaardig om te zien. Meisjes heeft de inmiddels dertigjarige dan ook altijd moeilijk kunnen krijgen. Hij is uitvinder en voert experimenten uit met het opwekken van elektriciteit. Maar ook, zo komen we later te weten, werkt hij aan een voorloper van wat in de huidige tijd wordt gedaan met invriezen - hij hangt de theorie aan dat wanneer men het lichaam na de dood goed houdt, dit weer tot leven kan worden gewekt als de wetenschap daar rijp voor is. Wanneer het enige meisje dat hij heeft liefgehad door een val van een paard komt te overlijden, ontvoert hij haar uit haar graf...De rest wordt onthuld in het voorjaarsnummer. (MdB)

De veelzijdige auteur Robbert Jan Swiers, (1959), is niet alleen thuis op het terrein van fictie, maar ook op dat van non-fictie. Voor Bühne levert hij met enige regelmaat verhalen.