Harmen Wagenmakers en de vrije val




Het moet voelen als een vrije val, wanneer er ergens in je hersenfuncties iets knapt en je als het ware uitvalt. Het overkomt de 'ik' in het verhaal Half stok van Harmen Wagenmakers:

'Het gebeurde plotseling. Zo plotseling, dat je het het gevoel had dat je even niet had opgelet. Hij stond zich in de badkamer boven de wastafel te scheren en zoals altijd zat er ook scheerschuim op zijn neus, zijn wenkbrauwen, en bovenop zijn oren. En zij stond naast hem en poetste haar tanden boven dezelfde wasbak, en zoals altijd poetste ze zo uitgebreid, dat de pasta in witte straaltjes langs haar mondhoeken over haar kin droop. Ze kwamen net uit bed en hun haren stonden recht overeind'.

We lezen dat hij in elkaar zakt en bij kennis komt op de Intensive Care. Daarna volgen we hoe hij weliswaar nog talig kan denken, maar zich niet meer kan uiten...


Onlangs verscheen van Harm Wagenmakers de bundel Brug der zuchten. De titel is geen toevallige: het menselijk tekort is een leitmotiv in zijn verhalen. Mensen leven langs elkaar heen, ze verstaan elkaar niet of doen elkaar anderszins tekort: in dit opzicht raken veel van zijn personages in een vrije val. In Bühne 5 leest u een voorproefje!